Mevlüt Süleymanli'nin türkceye cevrilmis bu romani, azerbaycan'da yasanan icli, buruk, siir yüklü bir destan.
Amasyanin bir ilcesindeyken kitapcinin tavsiyesiyle aldigim bu kitabi, her firsatda dedemin terasina cekilip sehrin üzerinde okudum ve bu romani pek bir sevdim. Edebiyat'a ilgili, türk tarihini seven, aslini merak eden, ufak bir masal misali, zaman yolculuguna dalmak isteyen herkeze tavsiye ederim.
Kitap'tan ufak bir alinti:
"Bir zamanlar yasaya yasaya dünyanin yoluyla yürüyorlardi. Simdi yasayisin yoluna düsmüslerdi. Evler, bahceler, citler de bu yasayisin türemesiydi. Dünyanin yolunda beraber olan Karakalleliler evlerine giden cigirlarla birbirlerinden uzaklasmaktaydilar. Pas tutmus oklari gibi iclerinde toplana toplana paslanmis sözleri vardi.." s.101
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder